Agatha Christie’ den: Zarif Bir Cinayet
Gecesi…
Her zamanki gibi katilin kim olduğunu bildiğinizi düşünüyorsunuz fakat öykü öyle farklı bir şekilde gelişiyor ki “Aaa! O katil değil miydi?” diyorsunuz. Ama acele
etmeyin, çünkü konu dönüp dolaşıyor gizler açığa çıkıyor, soğukkanlı müfettiş olayı çözdüğünü size hissettiriyor… Ve… Buuum!
İlk başta aklınıza gelen ama “Hadi canım!” dediğiniz sevecen,
masum, iyiliksever kişi katil çıkıyor.
Agatha Christie’ nin romanlarını sevdiren de sanırım bu son vuruş darbesi oluyor. Mutlaka sizi ters köşeye yatırarak şaşırtıyor.
Ne diyeyim,
keyifli okumalar 😊😍📖📖
“…… Lewis sırf ideallari için yaşıyor ve dünyanın farkında değil. Carrie ise – Tanrı onu bağışlasın- güzel bir manzara, güzel bir ses ve güzel bir düşünceden başka bir şeyi ne görüyor, ne duyuyor, ne algılıyor. Bu hoş ama geçerli değil. Bir işe yaramıyor. Sonuçta kötülük denen bir şey de var. Senden
doğruca oraya gitmeni ve tam olarak
sorunun ne olduğunu anlamanı istiyorum Jane.
Miss Marple, “Benden mi?” diye
haykırdı. “Neden ben?”
“Çünkü senin burnun böyle şeylerin kokusunu alır. Her zaman böyleydin. Her zaman
ılımlı, saf, tatlı bir insan görünümündeydin ama gerçek olan hiçbir şey seni şaşırtmıyor, yanıltamıyor Jane. Çünkü sen her zaman en kötüsünü beklersin.”
Miss Marple mırıldandı. “Çünkü insanlar
böyledir – en kötüsü çoğu zaman doğru çıkar.” (Sayfa
15)
Arka kapak:
“Stonygates’ teki genç suçluların ıslah edildiği bir vakfın sahibi olan arkadaşı Carrie Louise’ i ziyaret eden Miss Marple tehlikenin yaklaşmakta olduğunu hisseder.
Bir gece
suçlu gençlerden biri, vakfın yöneticisini silahla öldürmeye çalışınca korkuları gerçekleşir. Yönetici, yara almadan kurtulur ama malikânenin diğer tarafındaki beklenmeyen ziyaretçi, onun kadar şanslı değildir.
Bu bir
rastlantı mıdır? Miss Marple’ a göre değildir.
Miss Marple, kurbanın esrarengiz ziyaretinin altında yatan sırrı ve cinayeti
çözmek için tüm becerisini kullanır…”
(Görsel Google'dan alıntıdır.)
Agatha
Christie 'den: An Elegant Homecoming Night ...
You
always think you know who the killer is, but the story is developing in such a
different way that "Aaa! Was not he a killer? " But do not
hurry, because the subject turns around and the secrets come out, the
cold-hearted inspector feels you have solved the case ... And ... Buuum!
At first you come up with a mind, but the kindly, innocent, benevolent killer you say "come on!" Agatha Christie 's novels, I think it' s like
the last stroke. It absolutely amazes you by putting you in the opposite
corner.
What I
say is pleasant reading 😍😊📖📖
"... Lewis lives just for his
ideals and he is not aware of the world. Carrie - God forgives him - what he
sees, hears, hears what he sees in a beautiful landscape, a beautiful voice,
and a beautiful thought. This is nice but not valid. It does not work. There is
something called evil after all. I want you to go straight there and understand
exactly what the problem is, Jane.
Miss Marple shouted, "Are you from
me?" "Why me?"
"Because your nose will get the
smell of things like that. You always were. You've always been a moderate,
pure, sweet-looking person, but nothing real is surprising you, Jane is not
misleading. Because you always expect the worst. "
Miss Marple murmured. "Because
people are like this - the worst comes out often." (Page 15)
Back
cover:
Miss
Marple, who visited Carrie Louise, a friend of a charitable founding of young
criminals in Stonygates, feels that danger is approaching.
One
night, one of the guilty youngsters fears when they try to kill the director's
army with guns. The manager wakes up without getting hurt, but the unexpected
visitor on the other side of the property is not as lucky as he is.
Is
this a coincidence? Not according to Miss Marple. Miss Marple uses all her
skill to solve the secret and murder underlying the victim's mysterious visit
... "