HEPİMİZ ÇOK ÜZGÜNÜZ:-((

Evet, hepimiz çok üzgünüz:-((

Yıllardır terör nedeniyle kaybettiklerimizin acıları hafiflemeden, nasırlaşmadan içimizde açılan o kocaman yaralar; her gün yenileri ekleniyor! Daha kaç can, kaç masum insan yitip gidecek bu yolda... Çocukluk yıllarımdan beri bir terör belası... Artık orta yaşa geldik, geçiyoruz değişen hiç bir şey yok! Ne için??? Ben bu kadar zamanda anlayamadım!!! Hep birlikte yaşamak neden bu kadar zor???

Dilerim bir gün; en yakın zamanda bir gün hepimizin "KARDEŞ" olduğu birilerinin aklına gelir!

Şehit olan tüm "KARDEŞLERİMİZE" rahmet, ailelerine sabır diliyorum...

Mekanları cennet olsun:-((

Yes, we are very sorry: - ((

For years, suffering from terrorism because of what we lost alleviation in us without that huge callused wounds opened; new ones are added every day! How many lives, how many innocent people are going to be wiped out this way ... a scourge of terrorism since my childhood ... Now we're middle age, there is nothing going're changing! For what??? At the time I could not understand it !!! Why are they so difficult to live together all the time ???

I hope one day; as soon as one day all of us "brother" the one that comes to mind!

All who were killed "our BROTHERS" mercy, I wish patience to their families ...

Whether heavenly places: - ((

GECE YOLCULARI / AFFEDECEK MİSİN

Çok geç tanıdım seni

Ne de çabuk kaybettim sanki

Hiç bitmeyecek bir rüyaydın zannettim

Şimdi hasta bir çocuk gibi sokağa hasret

Dalarak hayallere yaşadım sanıyorum

Affedecek misin beni tekrar sevecek misin

Yoksa beni hayatından silecek misin

Ya beklerim sonsuza dek yada biter giderim

Ölüm beni bulmadan gelecek misin

I recognized you too late

What if I lost quickly

I thought you were a dream will never end

Now patients crave the streets as a child

I think I've had dreams plunge

Will you forgive Will you love me again

Or do you erase me life

Or I'll go wait forever or ends

You come to find me Death