Yeni Yıl Dileği... Debbie Macomber...

Yasla, korkuyla, çaresizlikle geçen zorunlu bir aradan sonra yeniden merhaba… Milletçe yasımızın dinmesi, yaralarımızın sarılması epey bir zaman alacak ama “BİZ” hep birlikte, milletçe el ele ve bize destek olan gönül dostlarımızla üstesinden geleceğiz. Dileğim odur ki böyle acıları Yüce Yaradan ne milletimize ne gönül dostlarımıza tekrarını yaşatmasın (Amin!).

Yine severek okuduğum bir Debbie Macomber romanı…

Yeni yıl tatili için ailesinin yanına dönen, bu kısa tatil süresinde çocukluğunda yazdığı dilek mektuplarını okuyarak hayatında yeni bir başlangıç yapan Lindy’nin hikayesi. Debbie Macomber’ ın “Yeni Yıl” temalı roman serisinden biri olan ve Epsilon yayınlarından çıkan kitap 200 sayfa. Okumak isterseniz diye 😉

Arka kapak:

“Oldukça stresli bir iş hayatı ve fena halde kırılmış bir kalbi olan Lindy, yeni yıl tatilini ailesiyle birlikte geçirmek için çocukluğunun geçtiği şirin kasabaya doğru yola çıkmıştı. Ancak içinde yeni yıl neşesinden eser yoktu. Eve vardığımda onu önce çatıdaki parlak ışıklar ve türlü yılbaşı süsleri, sonra da annesinin enfes kurabiyeleri karşıladı. Yeni yılda evde olmak… İhtiyacı olan tam da buydu. Gelecekten umutlu değildi belki ama annesinin şefkatiyle ve evin tanıdık huzuruyla sarıp sarmalanmıştı. Lindy’nin aşka ve arkadaşlığa dair yitip giden umudunu geri getirmek için annesinin ilginç bir fikri vardı. Ona çocukken Noel Baba’ya yazdığı mektuplarla dolu bir kutu verdi.

Lindy’nin çocukken dileklerinin gerçek olacağına dair büyük bir inançla yazdığı bu mektuplar, kendisiyle ilgili uzun yıllardır göz ardı ettiği gerçekleri beklenmedik bir biçimde fark etmesini sağlayacak, ona hayatını yoluna koymanın bir yolunu gösterecekti.”

 

Sayfa 65’ten bir kesit:

“Sorun olmadığına emin misin?”

“Lindy, ben ne zaman aklımdakini söylemekten çekindim?”

Lindy güldü. Annesi asla düşüncelerini kendine saklayan biri olmamıştı.

“Peggy ve Billy ile yeniden görüştüğün için mutluyum. Şimdi, burası için endişelenme. Tek istediğim canının istediğini yapman.”

Lindy Seattle’dan yola çıkarken morali bozuktu. Peggy ile yeniden bağlantı kurmayı ya da Billy Kincade ile karşılaşmayı hiç beklemiyordu. Wenatchee’ye gelip, Noel Baba’ya yazdığı o mektupları okuduğu andan beri gri dünyası aniden parlak kırmızı ve yeşile yani Noel’in renklerine boyanmış gibi hissediyordu…”



 Sevgiyle ve sevdiklerinizle, sağlıklı yarınlar dilerim. 😍😍😍

Sevgili Soner Arıca’nın 2023’e girerken dediği gibi : “Umut Hep Var!”

https://www.youtube.com/watch?v=8D5nBXqWKTE

Yorumlar