Uzun zamandır
bir “Stephen King” okumamıştım. Özlemişim
onun o müthiş kurgusunu. Kurgu mu- gerçek mi diye kafayı yiyor insan. Okuduğun roman, evet; ama ya gerçek bir hikaye ise. Ya tüm bu
olaylar yaşanmış ve
sen bunu roman olduğunu var sayarak okuyor ve geçip gidiyorsan?
“Enstitü” TK (Telekinezi) ve TP (Telepati) yeteneğine sahip çocukların tutuldukları bir merkezi anlatıyor. Çocuklar, doktorlar, hizmetliler, patronlar ve büyük
patronlar… İyiler, kötüler,
canavarlar… Kahramanlar ve vicdan azabı çekenler… Hepsinden biraz var. Okumak isterseniz
kitap 615 sayfa.
Arka kapak:
“O’dan
beri kötülükle yüzleşen çocukların en sürükleyici
ve unutulmaz öyküsü.
Minnepolis’in
sakin banliyölerinden birinde yaşamakta
olan Luke Ellis, bir gece yarısı evine
giren davetsiz misafirler tarafından kaçırılır.
Luke,
penceresi olmayan fakat tıpkı kendisininkine benzeyen bir odada gözlerini açar.
Ve kapısını açıp dışarı çıktığında onun gibi özel yetenekleri yüzünden buraya
getirilen birçok çocuğun odalarının sıralandığını görür.
Enstitü…
Özel yeteneklere sahip çocukların tutulduğu bir
hapishane, onlardan adeta intikam almaya yemin etmiş bir müdür ve insafsız personelin acı dolu yuvası.
Burada
vicdan azabı yok.
Burası
girişi olan ama çıkışı olmayan bir cehennem…”
Keyifle
okumanızı dilerim 📖📖📖
Sevgiyle, sağlıkla ve her zaman sevdiklerinizle kalın 😍😍😍
Yorumlar
Yorum Gönder