Bizim öğrenciliğimiz zamanlarında resmi bayramlar statlarda kutlanırdı. Şiirler, halk oyunları, sportif gösteriler. Ortaokul yıllarımda okulumuzun öğretmenleri tarafından çalıştırılırdık. Her okul kendi gösterisini yapardı. Lise son sınıfta ise yeni bir kural gelmişti. Tüm okullar (ki topu topu üç okul vardı zaten) kız öğrenci grubu ve erkek öğrenci grubu olarak gösteriler yapılmıştı. Sanırım tören süresini kısalmak için böyle yapılmıştı ya da tüm okulların birlikteliğini sağlamak için… Şiirler, konuşmalar derken iki buçuk- üç saate yakın sürerdi program. Ama çok keyifli olurdu.
Hani deseler ki; zaman makinesi icat edildi. Nereye istersen gidebilirsin! Kesinlikle ilk gideceğim zaman “istisna olan zamanlar hariç” lise yıllarım olurdu. İkinci olarak üniversiteye başladığım yıla giderdim sanırım. Yeniden başlangıç yapmak, bugün ki aklımla yoluma seçmek için.
Neyse; artık bugündeyiz be “bugünü yaşamak lazım!”.
Bayramımız Kutlu Olsun!
