Hatıra... Ahmet Muhip Dranas



Dün, bir gölge gibi geçti yanımdan
Oydu, bir bakı
şta tanıdım onu; 
R
üyalarıma tayf halinde konan,
Pe
şime bir korku gibi düşen o. 

Baz
ı yapraktı, bazı bir rüzgâr. 
Dolard
ı aydınlık olup, odama. 
Bah
çemde süzülür giderdi bahar 
Sabah
ının fecri vururken cama. 



Ayakları kumda bırakmadan iz 
Yan
ıma geldiği hep gecelerdi; 
Sanki bir lahitten kalkar ve sessiz
Uzak bir maziye dönüp giderdi.

Bir avuç ı
şıktı incecik yüzü, 
G
özleri geceler gibi derindi; 
İçine başımın her an düştüğü 
Avu
çları sudan daha serindi. 

Ge
çerken dün yoldan, ruhumu saran 
Bir g
ölge halinde ve ağır ağır; 
Tan
ıdım; o, yâdı hoş zamanlardan 
Seven ve ya
şayan bir hatıradır. 

            Ahmet Muhip Dranas