Stefan
Zweıg’in ilk kez bir romanını okudum. Çok bana hitap etmese de güzel bir kitap.
Her iki hikâyede de aşırı duygu yoğunluğu yaşayan kahramanlar yer alıyor. Fazla psiko-sosyal, bana göre.
Amok Koşucusu’n da kahramanımız bir gemi yolculuğu sırasında, bir hastasına yardım etmekte geç kalmış ama
bu hatasını ne olursa olsun telafi etmeye çalışan bir doktor ile karşılaşıyor.
Ayışığı Soksağı’n da ise çıkacağı tren yolculuğundan önce zaman geçirmek için şehri gezerken girdiği bir
sokak ve o sokağı farklı kılan
bir olayı anlatıyor.
Dediğim gibi; bana hitap etmiyor ama yazarın anlatım gücü alıp
götürüyor sizi. Kendinizi hikâyeyi birebir kahramanın ağzından
dinlerken buluyorsunuz. Bu da kitabı bir adım daha yükseltiyor.
İki hikâyeden
oluşan kitap 94 sayfa…
Keyifli
okumalar 📕📖📖
Sevgiyle
kalın