Ayışığı...


      Birkaç gündür süren sahte Mayıs güneşi! Toprağı ısıtmış. Mart menekşeleri, çiğdemler yol kenarlarını sarı, pembe, mor renklerle süslemişler. Erken bahar vurmuş toprağı. Ayy! Özlemişim baharı… Mor Mart menekşelerini görünce eski bir yüzü yeniden görmüş gibi oldum. İçim kıpır kıpır…
      Böyle güzel ılıktan öte sıcak bir Şubat gününe yakışır bir şiir konduralım şuracığa…



                 
   Ayışığı
Yüzün beyaz, abajur yeşil, gece mor; 
Esrimi
ş kalbim, şarkısını söylüyor. 
Her yan
ın avuçlarıma dökülüyor 
Çeşmeden akan suyun berraklığında. 

Dola
şan bir dudak mı var saçlarını? 
Ay t
ırmanıyor zeytin ağaçlarını. 
S
ürü bulutlar gece yamaçlarını 
Otlayıp yayılıyor gök kırlı
ğında. 

Üzerinden örtüyü mü çekti bir el? 
Gece ayaklar
ından akıp giden sel; 
Seyrine doyulmuyor ruhunun, g
üzel 
Bu manzara gibi, bu ay
ışığında... 
Yeniden yaratt
ı seni gizli bir el!
                            Ahmet Muhip DRANAS