Neden:
Leyla, Eylül (ve daha nicesi) küçük bedenleri ile ölümü kucaklayan çocuklarımız
şehit cenazesi ile uğurlanmıyor?
Neden:
ağrıda, Polatlı’da,
Kütahya’da, Bornova’ da (vs) ölen
çocuklarımız için tüm şehirlerde sala verilmiyor?
Neden: cam minarelerinden, belediye
hoparlörlerinden bu canileri, sıfatsız yaratıkları aşağılayan duyurular yapılmıyor?
Neden:
Kanun tasarısı çocukları 12 yaş altını ayrı, 12
-18 yaş arasını ayrı kabul edip cezaları buna göre şekillendiriyor?
Neden: Kanunları hazırlayanlar
analarının evine gittiklerinde “hiç büyümeyen çocuk” olduklarını unutuyorlar?
Neden: Kanun koyucular bu tür olayların
“asla kendi çocuklarının-eşlerinin-kardeşlerinin-akraba ve yakınlarının-hatta kendi evlerinde
besledikleri canlılarının başına gelmeyeceğini” düşünüyorlar?
Neden: insanlar sustukları ve görmezden
geldikleri olayların bir gün kendi başlarına geleceği
gerçeğini göz ardı ediyorlar?
Neden: bu uğursuz canilerin yüzüne tükürmek için
utanç
duvarlarımız yok?
Neden: western filmlerdeki gibi çirkin
suratlarının göründüğü resimleri duvarlara asılıp teşhir edilmiyor?
Neden: Bu asalakları serbest bırakan
hâkim ve savcılarda yargılanmıyor?
Pardon?
İnsan haklarına aykırı
mı dediniz?
Yani
boncuk boncuk bakan küçük Leyla’nın, melek gülüşlü küçük Eylül’ün, masum küçücük bir köpeğin, denize atılan
minik kedinin, burada sayamayacağımız
kadar çok
olan sadece küçük-sevimli-masum-çaresiz oldukları için tacize, şiddete uğrayanların “yaşamaya”
hakları yok muydu? Bu mudur insanlığınız?
Öyleyse; yorum yok!!!