HATIRLA
Ne çabuk geçti şu üç beş gün
İki yataklı bir han
odasında
Halden bilir insanlar
arasında.
Suyunu içip sokağında
yürüdüğün
Bu şehir yine bildiğin
gibi
Alabildiğine sefalet ve
biraz sevgi.
Gidişine benden başka ağlayan
olmadı
Bu binler, on binlerce kişiden
Kalanı ağlatır mı böyle
her giden.
Islıkla çaldığımız şarkıları
Sabahı ettiğimiz geceyi
unutmadım
Bir günlük neşemle, üç günlük
yatağım.
Sayılı günler çabuk geçti,
neyleyim
Hatıraların bizde kaldığına şükür
Onlar ki bizimle uyur,
bizimle yürür.
Ben artık o bildiğin adam
değilim
Dün bir kilo rakıya “bana
mısın” demezken
Şimdi sarhoşluğum erken başlıyor,
erken.
Kimler aldı kahvedeki
yerimizi
Han odasında şimdi
kimler yatıyor
Sokaklar camekânlar seni
hatırlatıyor.
Bir daha görmek kısmet değilse
birbirimizi
Çaresiz mahşer gününü bekle
sabırla
Beni de “İstediğin zaman”
hatırla.
Ümit Yaşar Oğuzcan
REMEMBER
How quickly did those three to five days
In an inn with two beds
Among people who are familiar.
Drinking water and walking on the street
As you know, this city
Poverty and a little love.
I did not cry any more
These thousands, tens of thousands of
people
Does the park cry like this every time.
Songs we whistle
I did not forget the night we had in the
morning
One day's Thursday, three days' bed.
Numerous days passed quickly, what I do
Thank goodness we have the memories
They sleep with us, walk with us.
I'm no longer the man you know
Yesterday when a kilo rakia "demon
me"
Now my drunkenness starts early, early.
Whoever took our place in the brig
Who is now in the inn room
The streets are reminiscent of you.
If we can not see each other again,
Wait for helpless apocalyptic day
Remember me when you want to.
Ümit Yaşar Oğuzcan