Yağmurda Unutulan Şarkı
Önce
bir yağmur bir yağmur iki gözüm...
Önce
ıpıslak iki kuş!
Sonra
yıkılmış evrenler geçti
vitrinlerden,
Sonra
insanlar iki gözüm!
İnsanlar,
Islak
senaryolar üstüne ta iç boşluktan,
Boyut
boyut yalnızlıklar ağıyordu...
Öksüz
anılar üstüne iki gözüm!
Kırık
ikindiler üstüne,
Kuşkulu bir yağmur yağıyordu...
İkişer üçer
yitiriyordum seni kavşaklarda,
Yollar
ayak bileklerime dolanıyordu hep,
Taş taş çöküyordu
en kutsal yapılar...
Yüzler
karanlıktı iki gözüm!
Düşünceler
dar,
Bir
geçit bulamıyordum sana,
Ellerim
yordamlarını yitirmişti üstelik
Hep
yabancıydı çaldığım
kapılar!...
Oysa
ki, son çağrımdı
bu ta can köşemden!
Oysa
yürek yürek son yeşermemdi,
Çağ çağ, kanat kanat, sevgi,
ışık, nur...
Ah
sonra o yağmur iki gözüm!
Ah
sonra o,
Yağmur!...
Şimdi,
En
kırık vaktidir uzak imbatların...
Öykümüzün
en yaralı yerinden,
Damlar
yüreğime ılık
bir sızı!
Sonra
birden duyar gibi olurum,
Hoyrat
yağmurlar altında,
Martı
çığlıklarına
karışıp giden
Çocuksu
şarkımızı...
Bekir
Sıtkı Erdoğan