Acın içimde hâlâ :-((...


       Yedisi, kırkı.. Derken tam bir yıl oldu... Oysa acın içimizde hâlâ öylesine sıcak ki... Tam bir yıl, kardeşsiz... Karındaşsız... Ortaksız... Yaşarken hayatın itiş-kakışı içinde fark edemediğimiz can yoldaşım, hayat ortağım, canımın yarısı, fırtınalarda sığınılacak limanım, yüreğimin karşı kıyısıymışsın meğer.
Annem, babam... Onların da acısı benzersiz, kapanmayacak yaralar var içimde... Ama kardeş bambaşkaymış be Hülya:(( Meğer yaşadığımız her şeyde ortak bir paydamız varmış.. Konuşmadan paylaşıyormuşuz duygularımızı biz seninle... Düşünüyorum da kimsenin bilmediği, sadece ikimizin bildiği, konuşmasak da paylaştığımız öyle çok anımız var ki kafama üşüşen. En güzel anılarımız, en sevdiğimiz arkadaşlarımız, seninle ortak yaşam alanımızda yer almışlar meğer... Gün içinde
radyoda bir şarkı çıkıyor, seninle ilgili bir anı geliyor aklıma... Kimseye "bir gün şöyle olmuştu .."diyemiyorum. Sen olsaydın, aynı anda aklımıza gelir, aynı anda gülümserdik biliyorum... Mücella ablanın düğünü için deri kemer yaptırmıştın hani. Varol abi Elvis yazacağına Levis yazmış. Nasıl kızmış üzülmüştün. Başka bir günde irmik helvası yaparken buhardan elin yanmıştı da buz dolu kâse ile dolaşmıştın bütün gün... Öyle çok anı var ki... Ama paylaşacak kimse yok artık... Öyle-böyle derken zaman geçip gidiyor. Siz cennette, biz burada sizin anılarınızla... Hayat devam ediyor. Bugün kuzenin kınası var, hafta sonu düğün... Burada olsaydın en çok sen mutlu olurdun onun için, biliyorum... Sen, annem, babam... hep bizimlesiniz, yüreğimde... Dedim ya sen benim yaşam ortağım, canımın yarısı, yüreğimin karşı kıyısısın... Nur içinde yat, mekânın cennet olsun...
Tam da şu an ben bu satırları yazıp, duygularımı paylaşırken, yağmur bulutları güneşe yer açtılar. Kim bilir belki de Gökkuşağı bile çıkar. O zaman diyeceğim ki annem, babam, ablam ve diğer bütün sevdiklerim... Oradan bizi seyrediyorlar... Onlar bizi her şeyden koruyorlar... Seni seviyorum... Sizi çok seviyorum:))




       Seven was forty .. then a full year ... The fact is that within us that is still so hot pain ... a full year, karındaşsız brothers ... ... ... while living life without a partner, dear comrades we did not realize in the scuffles, life partner, sweetheart half, harbor of refuge in the storm, my heart, unless you were the opposite shore.
My mother, my father ... Their pain is unique, there are wounds to shut me ... But the brothers' else experienced quite be Hulya: ((that we have a common denominator in everything we Apparently live .. we with you our feelings and we're sharing the speech ... And I think nobody knows, only we all know, do not talk as we still have many memories of my head flock that we share. the most beautiful memories of our, our favorite of our friends, unless they take place in our area of ​​common life with you ... During the day, the radio comes a song, memories come to my mind about you ... to anyone " one day was like .. "I can not say. You if you were at the same time come to mind, I know we smile at the same time ... You make a leather belt for the wedding of her sister to Mücella know. existing eU has written Levis that Elvis wrote. How upset you upset. on any other day when semolina halva the hand was burned in the steam bowl filled with ice around with you all day ... there's no one to share so many memories ... but now ... so-so then time goes by. You heaven, we continue here with your memories ... Life It is. Today has condemned the cousin weekend wedding ... Here, if you were the most you would be happy for him, I know ... You, my mother, my father ... always with us here, in my heart ... I told you, my partner, my life, sweetheart half, Coast against you in my heart ... or Nur, space, get heaven ...
Just the moment I write these lines, sharing my feelings, rain clouds opened place in the sun. Who knows, maybe even remove the rainbow. Then I'll tell my mom, my dad, my sister and all my loved ones ... there are watching us ... They protect us from everything ... I love you ... I love you too :))