ACILARLA DOLU BİR YIL: 2015



2015...
Herkes için... Hepimiz için... İnsan için.... İnsanlık için.... Acılarla eğirilmiş ipliklerden, açlık-yokluk-hiçlikle örülmüş, ölümlerle desenlenmiş, hiç giymek istemediğimiz ama çıkarmayı da beceremediğimiz, "bitse de kurtulsak" dediğimiz bir yıl oldu 2015... Daha da 77 gün var :((

*Kaç kadının adı 3. sayfaları süsledi? 
*Kaç askerimiz "Al Bayrağa" sarıldı?
*Kaç mülteci "su içinde" yok oldu?
*Kaç sivil vatandaşımız "teröre" kurban gitti?
*Ya 2015 yılında kaybettiğimiz "sanatçılarımız"!! 

Her biri hayatımıza unutulmayacak resimler çizdiler. Birçok anımızı onlarla süsledik!! 
Ama gittiler!!

Sadece benim kendime düşen hesabım: 

1- Ablamı kaybedeli 5 ay oluyor, 
2- Büyük teyzem trafik kazası sonucu Ramazan Bayramından beri yoğun bakımda, 
3- Ortanca teyzemin eşinin (eniştemin) yarın 40 mevliti okunacak, 
4- Çok sevdiğim bir arkadaşımın eşini kaybedeli daha 15-20 gün oldu... 

Kaybettiklerimizi yüreklerimize gömüp, Allah'tan rahmet dilemekten, ailelerine sağlık ve sabır dilemekten başka ne kaldı ki geriye?!!
Yine de, her şeye rağmen sahip olduklarımıza şükrediyorum. 
Böyle günlere yakışacak en güzel şiiri Ümit Yaşar Oğuzcan yazmış: Acılar Denizi... 
Hepimizin, herkesin, tüm dünya insanlarının "umut denizlerinde" yaşaması dileklerimle:))

Sevgiyle / aşkla / umutla/ barışla kalın:))


Resimler net'ten alıntıdır..

ACILAR DENİZİ

  Ben acılar denizinde boğulmuşum
  İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
  Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
  Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

  Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
  Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
  Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
  Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

  Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
  Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
  Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını

  Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
  Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
  Yılların içimde bıraktıklarını...
       
              Ümit Yaşar OĞUZCAN




2015 ...
For everyone ... for all of us ... to man .... for Humanity .... bitter with spun the yarn, hunger-absence-nothingness built, were patterns with death, we do not want to wear nothing but removing the last failed "runs out to get away" we say 2015 More ... 
There was a 77 day :(

*How many women were adorned with the name of the third page?
*How many of our soldiers "Al Flag" hugged?
*Few refugees "in the water" disappear?
*Few civilians "terrorism" fell victim?
*What we lost in 2015. "Our artists" !!
Each drew pictures to remember our lives. We decorate our many memories with them !!
But they go !!

I myself just falling on my account:
1-My sister is going kaybedel 1- 5 months..
2- Great Aunt traffic accident in intensive care since the Eid al-Fitr..
3- The median my wife's aunt / uncle's 40 mevlit will be read tomorrow..
4- I so love my friend's wife kaybedel was 15-20 days ...

What we lose our heart, bury, begging mercy from Allah, what else to wish their families had health and patience in the back? !!
Still, I'm grateful for what we have that in spite of everything.
Befitting those days he wrote the most beautiful poem Ümit Yaşar Oğuzcan: Pain sea ... We all, everybody, the whole world of people "hope in the sea" I wish to live :))

With love / love / hope / peace thick :))