52. gün :-((



Bugün aramızdan ayrılışının 52. günü. 52 gün önce bir kuş misali, vakitsizce uçuverdin. Hastanedeyken yazın Bartın’ a gelmeyi, yerli incir (yemiş) yemeyi hayal ediyordun. Olmadı..Salı günü pazarda görünce içimin nasıl acıdığını tahmin edebilir misin bilmiyorum, başka hiç bir şeye benzemiyor.. 


Bu arada  “incirlerin”  neden ağladığını da anladım sanırım: 
“Her giden erken gidiyor; incirler olmadan, yaz daha yaşanmadan…”
Bu şarkı ilk çıktığında çok güzel gelirdi bana. Şimdi, sadece canımı acıtıyor…:-((