Bu sabah bizim kuşun karşıdaki evin balkonuna konan kuşla muhabbetine uyandım.. Başladım anılar denizinde yuvarlanmaya. Son iki aydır (ablam hastaneye yattığından beri..) aklıma çocukluğumuza, gençliğimize ait anılar geliyor. Biz Safranbolu Kız Meslek Lisesi' nde öğrenciydik. Havaların güzel olduğu günlerde otobüse binmez, bir kaç arkadaş Köyiçi' den Kıranköy'e kadar yürürdük.. Bazen Fatma Cömert, bazen Hacer Gültekin, bazen Nehir Akbayır, bazen de Necla-Nesrin Tok , bazen hepimiz birlikte.. Nehir Ata Evlerinin köşesinde bizden ayrılırdı, kalanlarla devam
ederdik. Yüz Dükkanlar' ın bitiminden Kıranköy' e kadar olan mesafe bomboştu, ne bir ev ne bir dükkan.. O oradan aşağıya kadar şarkılar söyleye söyleye yürürdük. Ablamın aklına önce bu şarkı gelirdi, çok severdi..
Kuş sesleri ovalara yayılır..
İnsan buna hayran olur, bayılır..
Bal yapanlar çiçeklere konarlar..
Kuzucuklar taze çimen ararlar..
Yeşillenmiş ağaçlarda yapraklar..
Amber gibi mis kokuyor topraklar..
Modern Folk Üçlüsü
Bugün güzel bir gün. Her şeye rağmen... Haziran ayının üçü ve hava ne çok sıcak ne de çok soğuk... Evimizin etrafında sabahları bizi sesleriyle uyandıran kuşlar var.. Onların sesiyle güne başlamak, sevdiklerine "Günaydııın" demek ayrı bir keyif.. Umarım sizin de gününüz güzel başlar ve öyle de devam eder. Hepiniz sevgiyle kalın:)) Şşşşşşştt.. Oradaki : Seni / sizi seviyorum, biliyorsun değil mi? :-))